| home | boat | crew | contact | translate site
 

voorbereiding

planning

projecten

links/foto's

wensenlijst

de route

logboek/pech

zeilen vertrekkers

  Panoramix wereldreis | logboek 68

Portugal oktober 2015:

We vliegen deze keer vanaf Eindhoven met Transavia naar Lissabon. Voor het eerst vliegen we met alleen handbagage. Voor ruimbagage moet je tegenwoordig bijbetalen en al onze kleding past gemakkelijk in een rolkoffer. Bij de eerste controle, nog voor de security, blijkt dat één stuk handbagage heel letterlijk wordt genomen. De laptoptas mag niet mee! We worden teruggestuurd naar de incheckbalie. Daar blijkt dat het nu te laat is om nog bagage in te checken. Wat nu? De juffrouw aan de incheckbalie zegt dat je de laptoptas wel aan je handbagage mag vastbinden. Je handbagage is dan weliswaar groter dan de toegstane afmetingen, maar zo kom je wel door de controle van 1 stuk handbagage. Dat doen we en met een enorme bult op het rolkoffertje komen we door de eerste check. Nu moet alles weer losgemaakt worden voor de securitycheck. Alles moet apart in bakken worden gedaan en zo zijn we wel 10 minuten bezig voor dat alles door de scanner is gegaan. Mister and Miss Snoeks, please go to the gate. The plane is waiting for you. Door al dat gedoe vanwege de laptoptas, zijn we nu bijna te laat. Bij de gate aangekomen, zegt de stewardess dat onze rolkoffers niet mee naar binnen kunnen. Er gaat nu een bagagelabel om het handvat en de rolkoffers gaan alsnog in het ruim mee! Achter ons gaat de deur gelijk dicht en vertrekken we.

 
 Met de boot aan de drijvende steiger in Seixal.

Op internet had ik al een taxi besteld om ons direct naar de jachtwerf te brengen. Zo konden we nog net met daglicht naar de Panoramix. Bij de uitgang staat er inderdaad een meneer in pak met een bordje met onze naam erop te wachten. In een mooie grote mercedes gaan we op weg. De chauffeur rijdt met behulp van Google maps naar de jachtwerf.Omdat ik de boot in juni hier achergelaten heb, ken ik de omgeving wel een beetje. Ik zeg nog tegen die man, hadden we hier niet rechtsaf gemoeten? Nee hoor, hij vertrouwt altijd op Google maps. Op een gegeven moment rijden we op een zandpad vol met diepe kuilen en vol met bagger. Zijn mooie mercedes schuift af en toe over de bodem en kan hij morgen in ieder geval de wagen gaan wassen. Na 5 minuten gehobbel en gebonk houdt het pad op en zien we de werf op 200 meter afstand verderop liggen. De chauffeur is zo eerlijk om zijn fout toe te geven en rijdt het vieze pad weer terug. Op mijn aanwijzingen rijden we nu via de andere kant naar de werf over een normale weg. In het schemer komen we aan bij de Panoramix. De chauffeur weigert zelfs zijn fooi, vanwege de vertraging en de foute route.

 
 Lissabon met een van zijn vele prachtige parken (hier park Eduardo VII)

De Panoramix is keurig schoongemaakt. Ook is de nieuwe ankerketting al gemonteerd en zijn de zinkanodes vervangen! We halen onze vouwfietsen te voorschijn en doen nog even boodschappen bij de Lidl. Deze Lidl heeft een vers brood afdeling met heerlijke croissants en bolletjes voor morgen- ochtend. Na de boodschappen gaan we uit eten bij een klein lokaal restaurantje. Heerlijk eten en niet duur! Na het ontbijt gaan we om twaalf uur het water in en varen 10 minuten verderop naar Seixal, een klein dorpje met een drijvende steiger. Vanuit Seixal kunnen we snel met de pont naar het centrum van Lissabon. Een ideale uitvalsbasis voor de komende dagen om Lissabon te ontdekken.

 
 In een kwartier vliegen we over de Taag naar het centrum.

Op onze tocht naar de wijk Belém, denken we tram 18 te nemen, maar blijkt dit later tram 15 te zijn. We komen dus verkeerd uit en gaan met een bus weer terug naar onze route. Helaas rijdt de bus een iets andere weg en schieten we voorbij ons doel. Nogmaals nemen we een bus terug en stappen nu op het goede punt uit. We zijn bij het paleis Ajude dat bovenop een van de zeven heuvels ligt waarop Lissabon is gebouwd.

  
 Bovenop staat 18, maar het is tram 15. De elevador Gloria gaat erg steil!

Op onze tochten door Lissabon komen we er wel achter dat dit een enorm grote stad is. Je kunt er gemakkelijk meerdere dagen rondwandelen en de verschillende wijken bezoeken. We voelen het ook wel in onze benen en nemen af en toe en rustdag om bij te komen van het vele gewandel (en geklim).

 
 In Nederland is circus Renz failliet,maar hier is Nederland een succes.

We liggen op getijde water en hele stukken vallen rondom ons droog. Er zijn altijd wel mensen op de drooggevallen stukken bezig met het zoeken naar mosselen en wier. Het was van de week springtij en het water stond in de straten van het dorp.

  
 Scharrelen op het wad bij laagwater.  Stokvis is hier erg populair

Een specaliteit hier in Portugal is gedroogde kabeljauw. We weten niet hoe we dat moeten bereiden, dus dat gaan we nog een keer uitproberen in een restaurant.

Op een regenachtige dag haal ik de buitenboordmotor eens helemaal uit elkaar. Sinds de vastloper in Miami, wil de motor niet meer starten zodra de motor warm is. Samen met At heb ik al het mogelijke geprobeerd. Er rest nog maar één ding en dat is de controle van de zuiger. Om bij de zuiger te komen moet echter wel alles uit elkaar. Na een uur heb ik de zuiger en krukas er uit. Mijn vermoeden klopte dan toch. De zuiger ring is beschadigd en zit vast. Hierdoor verliest de motor zijn compressie als deze warm is en de cylinder een beetje is uitgezet. Bij de jachtwerf gelijk maar een nieuwe besteld.

  
 De zuiger met kapotte plek.                Een dode kakkerlak van vorig jaar?

Vlakbij de veerhaven waar we aankomen in Lissabon zit een grote overdekte markt. Naast deze markt zit een grote hal met allemaal kleine restaurantjes. Er is geen bediening en in het midden van de hal zijn een heleboel tafeltjes. Je moet er zelf je eten en drinken kopen en dat kun je dan aan een van de vele tafels opeten. Er zijn drankwinkels met vele soorten wijn, bier, port etc.. En eettentjes van Portugees tot Chinees.

  
 Er is van alles te krijgen op de grote 'timeout' eetmarkt.

In Seixal is een zeer active watersport club. Op zaterdag gaan ze met de kinderen zeilen en kanoën. En er is een zeer fanatieke kayak polo afdeling. Ze oefenen bijna dagelijks net naast ons aan de drijvende steiger. Ik had nog nooit van kayak polo gehoord en na enkele malen kijken, zijn mij de regels van het spel nog steeds niet duidelijk. Zelfs nu het eerder donker wordt, hangen ze een grote spotlight op om de spelers en het doel bij te lichten.

 
 De bal (rechts) moet kennelijk in het doel (links). Met je peddel dan?!

De wereldexpo 98 van Lissabon is nu een nieuwe stadswijk geworden, genaamd Parc das Naçoes. We gaan er met de metro heen en zien bij de uitgang een grote tent van Samsung staan. Het gaat om de presentatie van een nieuw horloge. Wij gaan er kijken en er zijn allerlei demonstraties met 3D en virtual reality apparatuur.

  
 Paula op de virtuele surfplank en een selfie in de kabelbaan.

We maken een wandeling door de nieuwe stadswijk, maar het is erg kaal. Er zijn wel veel architectonische hoogstandjes. Mooi om van een afstandje te bekijken, maar een gezellige woonwijk wordt het er niet van. Het oude Lissabon was een beter voorbeeld geweest naar mijn idee.

 
 Een van de vele uitzichtspunten, hier over de wijk Alfama.

We gaan nog een twee dagen naar de oude wijk Alfama. Deze wijk is bekend van de Fado zang. Het is gezellige volksmuziek met gitaarspel. Op een avond gaan we in een van de vele kleine straatjes in een evenzo klein restaurantje eten met natuurlijk live fado muziek. Het eten is niet zo bijzonder, maar het gaat dan ook meer om de muziek. En die muziek is inderdaad zeer toepasselijk in deze omgeving.

  
 Gepofte kastanjes op veel plekken in de stad met smalle straatjes.

We raken een beetje uitgekeken op de plek waar we nu al weer 12 dagen liggen. Met weinig wind en met de stroom mee zeilen we naar het kustplaatsje Cascais 17 mijl verderop. Het heeft een moderne luxe jachthaven, waar we veel vertrekkers tegenkomen. Ook hier lopen jongeren rond die mee willen liften naar de Canarische eilanden en verder. Ik moet ze helaas teleurstellen, wij blijven hier in Portugal, Lissabon. Ons oorspronkelijke plan om naar Faro te varen en daar de boot op de kant te zetten gaat niet door. Ik had een prijsopgave gevraagd en nu blijkt dat deze, door iedereen aanbevolen goedkope werf, ruim €900 duurder is dan de werf hier in Lissabon. Voor dat prijsverschil huren we nu een auto en rijden naar Faro en overnachten daar in een B&B.

 
 De grote en luxe marina in Cascais met veel zeilers die onderweg zijn.

Cascais is zeer toeristisch, maar ook een mooi stadje. Er is veel te zien en te doen. En we hebben veel contact mat andere zeilers die onderweg zijn. Naast ons ligt een Engelse gepensioneerde vioolspeler, Andrew, die al een tijdje op zijn schip woont en deze zomer naar Portugal is gevaren. En we ontmoeten een Belg, Edward 58 jr, die net dit jaar op reis is gegaan. De Belg heeft problemen met zijn SSB installatie en Pim kan hem gelukkig daar goed mee helpen. Zo modificeert Pim zijn Icom amateur transceiver naar een maitieme transceiver geschikt voor de Sailmail. In Cascais komen veel Britten en er zijn daardoor enkele goede Indiaase restaurants met heerlijke currie- en tandoori gerechten. En er is een Mc Donalds voor Pim die dol is op hun heerlijke softijs. We fietsen en wandelen er veel, want het is de hele week windstil en zonnig. Na vijf uur moet je wel een trui aan, want het koelt dan snel af.

  
 Parkeren voor invaliden en dikke vrouwen? Moorse invloeden bij deze tuin.

Vrijdag 13 november gaan we weer uit het water bij Iatestore in Amora. Als we aankomen, varen we gelijk door in de travellift die ons op de kant zet. Zo snel zijn we nog nooit uit het water gegaan! We ruimen de Panoramix op, doen de was en maken ons klaar voor de autorit op zondag naar Faro.

<< terug                       logboek              volgende >>



Stempel Panoramix.