Tobago februari 2011:
Op 11 februari zijn we aangekomen op Tobago. Dit is een
klein eiland en niet zo toeristisch. Paula heeft in Barbados de nationale
vlag van Trinidad genaaid. Deze vlag kunnen we hijsen nadat we ingeklaard
zijn in Charlotteville. Vlak voor we aankomen staat de vislijn strak.
Ik heb een nieuwe aasvis gekocht in Barbados en deze werkt dus beter.
We vangen een enorme dolphin fish. En nee, dat is dus niet flipper, maar
een gewone roofvis die je prima kunt eten. We delen de vis met nog een
paar andere yachties in de baai.
Een dolphin fish van 130 centimeter.
Charlotteville is een schattig klein plaatsje met een paar honderd bewoners.
Aan het strand met palmen staan hutjes waar de mensen een winkeltje hebben.
In een van die hutjes zit rastaman, een boom van een kerel met jawel rastahaar.
Hij drijft een restaurantje en vandaag staat er roti op het menu. We bestellen
een roti met kip en peper. De roti zit vol kip en botsplinters, fileren
is er niet bij. De smaak is echter super en samen met een biertje is de
roti zo weg.
De locals vragen wat er met mijn oor gebeurd is. Ik vertel het verhaal
en vertel tevens dat we een grote dolphin fish gevangen hebben. Als laatste
maak ik een grap dat de dolphin fish een stuk uit mijn oor gebeten heeft.
Een groepje vrouwen vangt wat van het gesprek op en ik zie een van die
vrouwen naar mij wijzen terwijl ze driftig aan de rest vertelt dat een
grote dolphin fish een hap uit die meneer zijn oor genomen heeft. Het
groepje vrouwen kijkt verschrikt en knikken allemaal instemmend dat dat
toch wel heel erg is. De volgende dag weet de rest van het dorp dit ook
en er wordt met veel belangstelling naar het verband aan mijn oor gekeken
terwijl men elkaar aanstoot.
We blijven een paar dagen hier liggen en wandelen wat in de buurt. Het
plaatsje ligt direct aan een tropisch regenwoud en er is veel te zien.
In de baai zijn er vogels die vis vangen door in het water te duiken.
Soms doen ze dat vlak bij de Panoramix en kunnen we zien of ze beet hadden.
Het regent echter ook veel en we besluiten om 15 februari te vertrekken
naar Store Bay vlakbij Scarborough in het zuiden van Tobago. We ontmoeten
hier een Duits stel op hun Kia Ora uit Keulen. Ze zijn al een poosje onderweg
en zijn via Brazilië en Frans Guyana hier terecht gekomen. Ze zijn
ook met een landrover 7 maanden door de Tacama woestijn naar Vuurland
en Patagonië gereden.
Fruitstal in Scarborough.
Paula plukt bananen langs de weg.
's Avonds wandelen we nog even op de kant en struikel ik en blesseer mijn
linkervoet. Mijn oor is weer netjes vastgegroeid maar nu zit ik met mijn
voet in het verband.
In Store Bay ontmoeten we andere Nederlandse vertrekkers
op de Tarpan,
Vagant en de Rapi.
Met Henk en Barbara van de Rapi huren we een dag een auto en gaan naar
het regenwoud. Het plan is om een waterval te bekijken, maar als we er
in de buurt zijn is er nergens een bordje te bekennen. We vragen een dorpeling
de weg en hij biedt gelijk aan om voor ons uit te rijden. Het kost moeite
om de goede man bij te houden, want hij scheurt behoorlijk.
We starten onze voettocht bij een riviertje. "Volg dit pad maar,
de waterval roept jullie wel" Na een flinke wandeling door de prachtige
jungle komt de waterval nog steeds niet dichterbij. Wel zien we lianen
hangen en natuurlijk moeten we even proberen, net als Mowgli, om eraan
te hangen. En jawel hoor, het lukt ons beiden heen en weer te slingeren.
We willen eigenlijk opgeven, want we zijn ook niet 100% zeker hoe ver
het nog weg is. Op dat moment komt er een local aan die ook op weg is
naar de waterval. Nog 10 minuten volgens hem. Na een half uur horen we
het geraas van de waterval, we zijn er. Onderweg zijn Pim, Henk en de
local naar de andere kant van het riviertje gelopen om daar wat mandarijnen
te plukken. Mandarijnen, bananen en mango's groeien hier overal.Het water
stort van zo'n 15 meter hoogte omlaag in een prachtige jungle setting.
Na deze wandeling zijn we even uitgewandeld en we gaan verder met de auto.
's Avonds gaan we naar de 'Sunday school'. Dit is geen bijbelschool maar
de naam voor een eet- en muziekfestijn in het plaatsje Buccoo. Uit de
beschrijvingen in de gidsen lijkt dit een groots festijn te zijn. Echter
als wij er zijn, staan er maar twee eettentjes en is er muziek bij een
bar. Dit festijn is een wekelijks terugkerende happening voor de Tobagoniers
die erg van "limen" houden. "Limen" is gewoon ergens
kletsen met eenieder die ook geen haast heeft. (En dat heeft niemand hier
in Tobago) Verder een hoop mensen op straat en een paar gokspelletjes.
Het eten is er prima en het wordt laat.
Doordat de wind iets gedraaid is, is het de laatste dagen zo onrustig
op de ankerplaats, dat we flink door de boot slingeren en rollen. We zijn
dan ook blij dat we maandagavond 21 februari vertrekken naar Trinidad.
<< terug logboek >> volgende
