Guatamala mei 2013: De laatste tijd slaat de bilgepomp(pompt lekwater uit het schip) steeds vaker aan. Ik dacht dat het bij de snelheids- meter wat lekte, maar na goed droogdeppen overal, blijkt het bij de kielbouten te lekken. Dat is balen, want we zullen voor reparatie de kant op moeten. En Pim zal moeten uitzoeken hoe de kielophanging precies in elkaar steekt. We zullen deze reparatie uitvoeren als we in november weer terug zijn. Echter de waterpomp slaat ook af en toe aan en dat doet weer een lek in het drinkwatersysteem vermoeden. Het blijkt dat een kunstof aansluitnippel is gescheurd bij de boiler. Kennelijk is dat al een tijdje zo, want er zitten goed zichtbare leksporen. Na het vervangen van de kunstofnippel door een bronzen is het probleem van het lekwater opgelost. Het lekt nu nog maar een klein beetje en dat gaat wel goed tijdens onze afwezigheid. We gaan nog een weekje het land op en nu in westelijke richting. Dat zijn de hooglanden en we willen eerst naar Guatamala City. Hier zijn een paar mooie musea die we willen gaan bezoeken. Op zondag zijn er twee pleinen in de oude stad waar iedereen naar toe gaat om te kletsen en om wat te eten. Op het centrale plein is er een grote markt met kleding door de indianen gemaakt. Het is er heel kleurrijk. 's Avonds eten we in een Guatamalees restaurant met veel locals en prima steaks. De volgende dag bezoeken we het Popol Vuh museum. Dit museum heeft een grote collectie aan Maya kunst in huis. Gelukkig is er overal naast de Spaanse tekst ook een Engelse tekst aanwezig zodat we weten waar we naar kijken. Cacao was al bekend bij de Maya in de oudheid. Ze konden
het bewerken tot chocolade en maakten daar een hete drank van. De Spaanse overheersers brachten ook het katholieke geloof mee. Een van de uitvloeisels hiervan was dat de Spanjaarden alle Maya boeken hebben verbrand. De Maya's hadden als eerste een schrift ontwikkeld (met hierogliefen) en hadden zo hun geschiedenis vastgelegd. Er zijn slechts 3 boeken die deze waanzin overleefd hebben. Een daarvan is de zogenaamde "Codex". Met behulp van dit boek heeft men het Maya schrift weten te ontcijfereren. Je ziet hieronder een stukje van hun 20-tallig stelsel. De cijfers 1 t/m 4 werden aangeduid met stippen. En het getal vijf werd een horizontale streep. De psychedelische werking van paddestoelen was ook al bekend bij de Maya's. Het maakte een belangrijk deel uit van hun religie. Er zijn heel wat afbeeldingen en beelden hiervan te zien. We willen nog naar het archeologisch museum, maar dat blijkt nou net op maandag gesloten te zijn. De volgende morgen bezoeken we het alsnog en reizen daarna door naar Antigua met de kippenbus. In de city stappen bij elke halte verkopers in die iedereen wat in de handen stoppen. Daarna begint een verkoopverhaal en na afloop moet iedereen het weer inleveren, tenzij je besluit het produkt te kopen. Zo gaan er achtereenvolgens scheermesjes, kauwgum, snoeprepen, pepermuntjes en chocolaatjes door onze handen. Bij het verlaten van de stadsgrens houd de verkoopshow gelukkig op en hobbelen we gezellig naar Antigua. Het door ons geboekte hotel blijkt prachtig te liggen aan een binnentuin. Ons verblijf heeft twee verdiepingen met aparte zitkamer, grote flatscreen met dvd, koelkast en ruime badkamer. En dat alles voor € 40 per nacht inclusief een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Ondanks dat we de enige gasten zijn wordt elke ochtend weer een enorm buffet neergezet. De pancakes met stroop smaken in ieder geval prima! Paula wil al heel lang naar een koffieplantage. Hier is er een in de buurt en er worden tripjes voor veel geld aangeboden. Als we wat doorvragen, blijkt de plantage 30 minuten lopen buiten de stad te zijn. Omdat hier in de bergen de temperatuur aangenaam is, besluiten we er een wandeling van te maken en zo tegelijkertijd wat geld mee uit te sparen. Er is een mooi museum bij waar werkelijk alles over koffie te vinden is. We drinken natuurlijk een kopje koffie en echt deze is overheerlijk. We leren hier ook dat de koffieconsumptie in de USA piekte in 1963 op 4 kopjes per hoofd van de bevolking per dag. Omdat de koffiebusiness zo winstgevend was gingen de branders de Arabica bonen vervangen door goedkopere en kwalitatief mindere Robusta die ook nog eens lichter gebrand werd. Omdat de koffie zo niet meer te zuipen was en er softdrinks beschikbaar kwamen, schakelden de Amerikanen hierop over. Sinds 1990 komt de koffie weer een beetje terug dankzij ketens als Starbucks. De Arabica soort moet in de schaduw groeien onder hoge bomen in het oerwoud en kun je maar eens per jaar oogsten. De Robusta staat in een veld in de volle zon en levert meerdere oogsten. Door voor Arabica koffie te kiezen, drink je een betere koffie en kan zo 90% van het oerwoud behouden blijven. Guatamala levert nauwelijks cacao (komt vooral uit Afrika), maar toch heeft de stad Antigua een cacaomuseum. Hier weer veel uitleg over de geschiedenis van cacao en de cacao- produktie. Is een beetje gelijk als koffie. In het museum kun je een workshop bonbons maken doen. En natuurlijk kun je allerlei chocolade kopen. En ook hier weer wat geleerd: Engeland heeft de hoogste chocolade consumptie. In Nederland wordt de minste chocolade gegeten (1/3 van wat de Engelsen wegstouwen). Antigua is het meest bekend vanwege de vele mooie processies tijdens de heilige week voorafgaand aan Pasen. De stad is dan werkelijk overspoeld met pelgrims en toeristen. Wij zijn er nu in het laagseizoen en kunnen rustig genieten van deze mooie oude Spaanse stad. Er zijn veel oude kerken, kloosters en kathedralen. De helft is weliswaar ingestort, maar toch, het blijft een prachtig gezicht. Na drie dagen Antigua trekken we verder de bergen in. We gaan naar Panajachel aan het Atilan meer, omgeven door drie vulkanen. Het regent veel en het is hier een stuk kouder. Paula koopt gelijk maar een dikke sweater en we slapen weer onder de dekens. Overdag is de temperatuur aangenaam en zo huren we een motorfiets voor een tochtje langs het meer. Bij de eerste stop vallen we gelijk al om omdat Pim het gewicht van de motor niet kan houden. Gelukkig gaat het verder prima en we komen op hele leuke plekjes ver buiten bereik van de toeristen. Net als we de motor weer inleveren gaat het weer regenen. Oef.., net op tijd dus! Want als het begint te regenen stopt het de eerste uren niet meer. Een ander hoogtepunt is de zondagmarkt in Chichicastenango. Hier komen alle Maya indianen uit de omgeving om hun spullen te verkopen of te kopen. Met een speciale shuttlebus gaan we al om 8 uur op pad. Na een uur rijden door de stromende regen komen we aan. Oeps, we hebben geen regenkleding bij ons en zo beginnen we maar met een warm kopje koffie en chocaladedrank. Na een half uurtje is het wat opgeknapt en kunnen we de markt op. Het is werkelijk topdrukte, maar omdat de indiaantjes erg klein zijn lopen wij er als reuzen makkelijk tussendoor. Hier zijn ze toeristen gewend en wordt je dus wat agressiever benaderd door de kooplui. Maar wij zijn echte Nederlanders, dus kijken, kijken en soms wat kopen. Paula koopt ter plaatse een lange indianenbroek want ze krijgt toch wel koude benen in haar shorts. Er zijn ook twee katholieke kerken met grote hoge trappen, gelijk aan de Maya tempels. Voor de Maya's was het makkelijk om over te stappen op het katholieke geloof omdat het heel veel lijkt op dat van hen. Op de trappen wordt geofferd en in de kerk gebeden, maar wel op de manier van de Maya's. De Maya's gaan op hun knieeen richting altaar, al biddend, en dan weer terug op de knieeen naar de uitgang. Dit is voor ons natuurlijk een vreemd gezicht, maar de Maya's zijn zeer gelovig. In de kerk zien we ook onze chauffeur slapen op een bankje totdat hij weer terug kan rijden. In het centrale deel van de markt is een enorm gedeelte ingeruimd voor eettentjes. Het geurt en ruikt hier heerlijk. Omdat het al lunchtijd is, besluiten we maar een hapje te gaan eten. We zitten naast een Maya familie die goede zaken heeft gedaan en het er eens lekker van neemt. Wij bestellen kip met patat en limonade. We krijgen een heerlijk maal voorgezet en smullen. De volgende en laatste dag in Panajachel bezoeken we een oude koffieplantage die weer door het oerwoud teruggenomen is. Er zijn veel riviertjes die we oversteken met hangbruggen. Na 10 minuten lopen komen we bij een uitkijkplatform tussen de boomtoppen en zien we veel 'spidermonkeys' (spinapen?). Het begint steeds harder te druppelen en als we na een uur uit het oerwoud komen barst de bui los. Na twee uur schuilen in het bezoekerscentrum besluiten we een taxi te laten bellen en gaan we naar ons hotel. Voor de laatste nacht hebben we een overnachting geboekt bij een heus Maya gezin. Je draait dan een middag en avond mee in het huishouden. Het gezin bestaat uit moeder Teresa en 6 kinderen in de leeftijd van 16 jr tot 8 jr. De vader is 3 jaar geleden overleden en op deze manier kan de moeder zich financieel redden. Veel tijd wordt besteed aan de maaltijd die voornamelijk uit maisproducten bestaat. Maissoep met tortilla's(maismeel) en gefrituurde kip met een maiskorstje. Het gezin van zes kinderen heeft twee slaapkamers waarvan wij er nu een in bezit nemen. De oudste twee dochters logeren even bij oma. We leren zo veel over het gemiddelde leven in deze streek. Hier zien we dan ook dat de meisjes meehelpen in het huishouden en de jongens mogen doorgaan met spelen. Hoezo emancipatie? We bezoeken de ouders van het gezin en maken een praatje. Ze spreken allemaal Spaans en Paula redt zich prima. Pim kan het redelijk verstaan maar spreken is wat lastiger. Na een nacht in een koud bed en een lekker ontbijt gaan we weer terug naar de Panoramix. Als we de bergen uit rijden wordt het gelijk weer warmer. Bij het overstappen in Guatamala City kan de korte broek weer aan voor het laatste stuk naar de Rio Dulce. We komen om half elf 's avonds terug op de boot en vallen gelijk in slaap. Het regent en onweert nu bijna dagelijks op de Rio Dulce. Overdag is het droog en schijnt de zon, maar vanaf een uur of drie trekt de lucht dicht en begint het in de verte te rommelen. Voor een onweersbui zit vaak een hoop wind en deze maakt de waterhyacinten los op stukken van de rivier. De volgende morgen zakken dan grote eilanden met deze planten de rivier af. De Panoramix ligt dan in een tuin met bloeiende hyacinten. We hebben op zondag een gezellig ontbijt dat door de Amerikanen hier is georganiseerd. We praten met diverse lui en veroberen ondertussen een echt Amerikaans ontbijt. Je kan kiezen uit toast met gesmolten kaas en aardbeien, eieren met hashbrow potatoes, ham en toast of biscuits met worst, bacon, aardappelen en ei. Hier
ligt de Panoramix de komende maanden in de marina. We hebben de Panoramix nu helemaal schoongemaakt en opgeruimd. De kleding die we al jaren meesjouwen hebben we nu maar weggegeven aan het personeel die er heel blij mee zijn. Maandag gaan we de City en dinsdag vliegen we naar Amsterdam om dan woensdag 12 juni aan te komen. In december en januari gaan we naar Belize en Mexico. Vandaar gaat de reis terug naar Europa, Portugal. We willen via Florida, Bahamas, Bermuda en de Azoren naar Portugal. << terug logboek volgende >> |
|
|||