USA februari/maart 2014:
Onze camper produceert een mooi ronkend geluid met zijn sterke V8 motor van 3,5 liter. Dat is prachtig als je de bergen in moet, maar voor het overige verbruikt hij volgens Amerikaanse normen. En dat is volgens Europese heel veel. Het verbruik is 1 op 4 oftewel 9 miles per gallon. En dan rijden we maximaal 80 km/u. De benzine is dan wel weer heel voordelig, maar doordat de afstanden zo groot zijn, verstoken we toch nog heel wat.
Door te overnachten bij de Walmart sparen we weer
wat geld uit.
Bij enkele grote supermarktketens is het toegestaan om op hun parkeerterrein te overnachten. Tot nog toe waren we de enige op deze plekken, maar hier in het zuiden van Arizona zijn er meer die dat doen. Op weg naar het 'Organ pipe' national park komen we langs een klein herdenkingsteken. Het vertelt over de overgave van de Apache indianen met hun leider Geronimo. Zo eindigden in 1886 de gevechten met de indianen en kwam er vrede.
Even verderop ligt het plaatsje Bisbee met een grote koper-mijn. Er is ook een museum bij een oude kopermijn die nu voor de toeristen toegankelijk is. Het dorpje is nog geheel in westernstijl, maar bevat achter de facades alleen nog maar souvenir winkels, bars en galleries. Even verderop ligt het westerndorpje Tombstone. Voor wie van westerns houdt, zal de film 'Gunfight at the OK Corral' bekend voorkomen. De OK Corral bestaat nog steeds en ook de historische plek waar sherriff Wyatt Earp en Doc Holliday de slechterikken doodschoten.
Gedetailleerde uitleg waar iedereen stond en wie
begon met schieten.
Er was in die tijd al een lokale krant waarin verslag werd gedaan van het vuurgevecht. En ook veel foto's uit die tijd zijn bewaard. Het dorpje is redelijk origineel gebleven, al moest er wel wat herbouwd worden na een grote brand.
Een ritje met de postkoets door de straten van Tombstone.
In Tombstone zijn een paar cafe's te vinden die geheel in western stijl zijn zoals wij die uit de films kennen. We gaan er gezellig een hamburger eten en worden bediend door een schaars geklede dame. Veel bezoekers wanen zich cowboy en kleden zich ook zo. Het maakt zo wel een levendige indruk. We gaan weer op weg naar onze volgende bestemming in Arizona, het nationale park 'Organ pipe'. Er komen veel en grote cactussen voor en dat willen we wel eens van dichtbij bekijken. De camping in het park is prachtig aangelegd. We staan met onze camper tussen de cactussen in.
Een orgelpijp cactus die we tegenkomen op weg naar
een verlaten mijn.
Van hieruit kun je een aantal wandelingen door de woestijn maken. Je wordt nog gewaarschuwd om geen contact te maken met eventuele illegale immigranten. Het park grenst nl.aan Mexico en wordt regelmatig voor mensensmokkel gebruikt. Wij komen echter voornamelijk cactussen tegen.
De cactussen zijn echt heel groot! (Pim staat in
het midden van de foto)
Na een paar verschillende wandelingen in het park gaan we weer verder richting het westen. We overnachten gratis op een speciale RV (dit is de afkorting voor onze camper) parkeerplaats bij het Quechan casino dat in het Quechan indianen reservaat ligt. Veel indianen reservaten hebben casino's ontdekt als een goede bron van inkomsten. De indianen hebben immers zelfbestuur binnen hun reservaat en omzeilen zo handig de federale wetten. Als dank voor het gastvrije verblijf, verliezen we een paar dollar op de speeltafel.
Hier zie je wat een beetje irrigatie doet in de Mojave
woestijn.
We gaan naar het Joshua Tree national park. Door de hoogte- verschillen in het park, verandert de omgeving voortdurend van vruchtbaar tot woestijn. Het is er prachtig om door heen te rijden. We overnachten op een prachtige plek tussen enorme granietblokken.
Dit is ons uitzicht als we ontbijten op de kampeerplaats.
We maken een paar mooie wandelingen door het park. Het een is nog mooier dan het andere en zo schieten we heel wat foto's. Op het einde van de dag maken we nog een wandeling van 2 uur naar een oase in de bergen.Deze plek heet:"49 trees" en inderdaad, na een fikse wandeling door de woestijn komen we bij een prachtige oase waar inderdaad nog 49 palmbomen staan.
En dit is dan de Joshua boom.
Paula bij een groep hele grote stenen.
In de Mojave woestijn staan enorme grote velden vol
met zonnepanelen.
Nadat we overnacht hebben op een BLM (Bureau of Land Management = eigendom van de staat) camping in de Mojave woestijn, wij waren de enige die daar stonden in de middle of nowhere, gaan we naar Los Angeles. Het plan is om naar de filmstudios te gaan. Een dagje naar Universal Studios gaat ons echter zo'n $ 200 kosten en dat vinden we echt te veel. We zijn al in World Disney Hollywood en Movieworld geweest en aan de folder te zien is dit meer van het zelfde. Het is al laat en we vinden een parkeerplek bij de Home Depot in de stad waar we kunnen overnachten.
We lopen even over Rodeo drive en rijden door Beverly
Hills.
De volgende dag regent het en besluiten we om met de camper wat rond te rijden.Hierdoor krijgen we een beeld van het veelbesproken Hollywood en Beverly Hills. In Beverly Hills wonen nog veel bekende filmartiesten maar omdat hun huizen geheel achter een omheining ligt krijg je weinig te zien van al hun rijkdom.In de middag knapt het weer wat op en parkeren we de auto net achter Hollywood Boulevard omdat de boulevard op een gegeven moment afgesloten is. Er staan grote dranghekken en overal loopt politie. Wij lopen een stukje en vragen wat er aan de hand is. Blijkt net dit weekend de Oscaruitreiking in het Derbytheater te zijn zodat we een klein beetje van het evenement kunnen proeven.We mogen er ook overnachten en dus laten we de camper daar staan en gaan met de metro naar het oude centrum. Hier is nog een gebouw bewaard gebleven uit de pionierstijd.
Hier bij Avila Adobe begon de stad LA. Dit moderne
gebouw is de kathedraal.
's Avonds gaan we chinees eten in de Chinatown van LA. Het is een Sichuan restaurant met spicy gerechten. We bestellen extra spicy 'General Tseng chicken', maar kunnen geen peper proeven. De ober legt ons bij navraag uit dat ze de gerechten aangepast hebben aan de Amerikaanse smaak. En die Amerikanen hier lusten geen peper. In tegenstelling tot bv. de Texanen die wel heet eten. Het blijkt ook de avond van de Oscar uitreiking te zijn. We vonden het al zo vreemd dat de halve Hollywood Boulevard was afgezet en dat er zo veel politie rondliep. Helaas kun je door al deze veiligheids maat- regelen niets zien van het Oscar gebeuren.
Hier nog een verlate ster op weg naar een Oscar.
Donald Duck zijn voeten.
De volgende dag nemen we alsnog een kijkje en kunnen we lopen waar gisteravond de sterren liepen. De stoep hier ligt vol met tegels met namen van bekende en minder bekende filmsterren, regisseurs, artiesten, muzikanten en bands.
Onderweg bij een van de vele boomgaarden waar Paula
er een paar pikt .
We rijden weer verder en gaan nu naar het Sequoia national park. Sequoia's zijn de grootste bomen ter wereld in volume en omvang gemeten. Ze groeien tot een bepaalde hoogte en worden vervolgens dikker en dikker totdat ze omvallen. Ze zijn immuun voor bosbranden, schimmels en insecten. Alleen omdat ze zo hoog en zwaar worden, gaan ze op een gegeven moment uit het lood staan en is het met ze gedaan. De oudste boom die hier in het park staat is meer dan 2000 jaar oud.
De sequoia's zijn dus echt heel groot!
De sequoia's groeien op grote hoogte en hier ligt nog veel sneeuw. We maken een paar wandelingen door het bos met de grote bomen en raken erg onder de indruk. En echt heel Amerikaans staan er overal waarschuwingsborden dat het glad kan zijn op de besneeuwde paden.
Op weg door het national park naar de grootste boom
ter wereld.
Voor de centennial tentoonstelling van 1875 in Philadelphia, werd een sequoia omgehakt. Deze werd in stukken gezaagd, uitgehold en zo vervoerd naar de tentoonstelling, alwaar men de boom weer in elkaar zette. Op de tentoonstelling sprak men lachend van de California hoax, omdat niemand geloofde dat zulke grote bomen konden bestaan.
Met zijn allen op de stomp, na het omhakken van de
Mark Twain sequoia.
Het weer knapt op en zo rijden we door zonnig Californië naar onze volgende bestemming, het national park Yosemite. Dit park is vooral bekend van de enorme granieten wanden in de vallei. Normaal wordt een vallei v-vormig uitgesleten door de passage van een gletser, maar omdat de bergen hier massief zijn, heeft de vallei bijna loodrechte granieten wanden van meer dan 1000 meter hoog.
Soms komen we langs stukken land die bomvol ja-knikkers
staan.
De tocht door de bergen naar Yosemite slingert enorm maar is geweldig mooi om te doen. De weg is mooi aangelegd en er is vrijwel geen verkeer in dit seizoen. De natuur is hier prachtig om te zien en we genieten volop.
Bij het binnenrijden van de Yosemite vallei is dit het uitzicht.
We stoppen onderweg enkele keren om van het uitzicht te genieten. Hier in amerika is echt alles heel groot en het duurt even om dat tot je te nemen. De vallei ligt hoog en het wordt 's nachts dan ook flink koud. De kachel moet er aan te pas komen zodat we kunnen doorslapen. Er zijn hier een aantal beren actief op de camping en mensen in een tentje moeten al hun voedsel in een zogenaamde bear-box stoppen. We zien een aantal foto's en een video van opengebroken auto's. De beren hebben hier geleerd om het portier van boven beet te pakken en dan het geheel om te vouwen zodat ze naar binnen kunnen klimmen. Als ze wat in de kofferruimte ruiken, dan ritsen ze de complete achterbank aan flarden.
Het 'mirror lake' doet zijn naam eer aan.
Na nog wat wandelingen door het park gaan we weer naar het dal, waar rond 1850 de California Goldrush plaatsvond. Zo komen we in een goed bewaard western stadje Jamestown.
Western hotels en winkels in goudzoekersplaats Jamestown.
We zijn nu op ons meest noordelijke punt van onze route. Het weer wordt steeds kouder, dus tijd om weer naar het zuiden en oosten te gaan. Hiervoor moeten we het Sierra Nevada gebergte over. De passen hier in de buurt zijn allemaal gesloten vanwege de sneeuw. Maar 50 mijl noordelijker kunnen we via de CA-88 doorsteken richting Nevada. In Nevada kunnen we goedkoop benzine tanken en dan verder naar national monument Death Valley rijden.
Bovenop de pas op 2500 meter nog flink sneeuw.
Na een dag rijden door prachtige bergen, stoppen we in Bishop.
We trakteren onszelf op een avondje uit eten in de lokale pizzeria. Dankzij
de Amerikaans maatvoering krijgen we een doggybag mee en hebben zo voor
de volgende dag nog een heerlijke lunch.
<< terug logboek volgende >>
