| home | boat | crew | contact | translate site
 

voorbereiding

planning

projecten

links/foto's

wensenlijst

de route

logboek/pech

zeilen vertrekkers

  Panoramix wereldreis | logboek

Griekenland     juni 2008:

Zaterdag en Zondag 1 juni lagen we in Leonidion. We hebben de vouwfietsen uitgepakt en zijn een dagje wezen fietsen in de buurt. Verder hebben we, net als de Grieken, er een stranddagje van gemaakt. Lekker gezwommen en 's avonds uit eten aan de haven.
 Monemvassia dorp vanuit zee gezien
Maandag naar Monemvassia gevaren. Aan de jachthaven werd nog flink gewerkt. We konden daar wel liggen, maar om 6 uur 's ochtends moesten we dan weg omdat ze met grote machines de keien uit de haven gingen dreggen. In verband met onze nachtrust hebben we net buiten de haven geankerd. Het oude dorpje Monemvassia is zeker een bezoek waard. Het is met hulp van de Europeese Unie gerestaureerd. Het dorp dat sinds 1911 verlaten was, is nu weer gedeeltelijk bewoond door oa. kunstenaars. Overigens staan de Griekse eilanden vol met die blauwe borden met daarop de Europeese en de Griekse vlag. Op het bord staat dan voor hoeveel miljoen euro de EU aan het project heeft bijgedragen.
 Monemvassia doorkijkje  Monemvassia daken
Volgens de windguru zou er twee dagen noordoosten wind staan. Dit zou een omweg via de zuidpunt van het eiland Kithira mogelijk maken. Ruime wind heen en halve wind terug. In het haventje Kapsali werd ook al aan de kade gewerkt, maar omdat hier vrijwel geen jachten komen en al helemaal geen veerboot, was er voor ons alle ruimte om nog ergens vast te maken. Voor Griekenland moeten buitenlandse jachten een stempelkaart kopen, waarmee je je officieel in elke haven moet melden, stempelen en betalen. In de praktijk zit de port police liever op zijn kantoortje, dan dat ie aan het werk moet. Je wordt dan ook niet geacht de beste man te storen en aan het werk te zetten.

Na 6 weken in Griekenland kwam er nu voor het eerst een overijverige port police beamte naar ons toe. Of we maar even naar zijn kantoor wilden komen met alle scheeps- papieren. Ons laatste havenstempeltje stamde uit Kalamata (nog van onze trip naar Italie). De beambte fronste zijn wenkbrauwen en vroeg wat onze laatste haven was die we hadden aangedaan. Ik somde het rijtje op van de afgelopen week en liet maar even achterwege dat we vanuit Turkije ongezien Griekenland waren binnengevaren. De man keek mij verbaasd aan en vroeg 'maar waar zijn dan al je stempeltjes van die vorige havens?' Ik zei 'no port police'. De politieman dacht een tijdje na en ging toen maar akkoord met onze laatste havenplaats. Er kwamen twee dikke stempels op de kaart met een handtekening. Oef, door deze stempels zijn we nu ineens legaal in Griekenland en zal een volgende controle makkelijker zijn.
 Pylos Nestor Palace impressie  Pylos Nestor Paleis fresco.
             Impressie Nestor's paleis                           Fresco uit Nestor's paleis
De volgende dag zijn we met dezelfde gunstige noordoorsten wind naar Ythion gevaren. De dag erna naar een baai 30 nm verderop. Hier ontmoetten we een ander Nederlands stel met een Rassy 42 zeilschip. Samen een borreltje gedronken en 's avonds uit eten in een restaurantje aan het strand. Dit stel zeilt naar het noorden richting Zakinthos en de dagen erna zitten we veel over en weer bij elkaar aan boord voor een borrel of een maaltijd. Zo zijn we 10 juni met z'n vieren in een huurauto naar het antieke Nestor Paleis en Mycene geweest. Mycene is een dorp dat ze nog steeds aan het uitgraven zijn. Vooral het stadion is nog heel compleet.
 Mycene stadion. Mycene beeld.
               Mycene stadion                        Grafzuil uit Mycene
Ook zijn er veel beelden opgegraven waaronder dit byzondere exemplaar van een man met zijn belangrijkste onderdeel apart uitgehouwen.

In Pylos zijn we nog een extra dag in de prachtige baai blijven liggen. Heerlijk gezwommen en in het zonnetje gelegen. De volgende dag was er wat meer wind voorspeld. Daar hebben we maar even op gewacht, want we moeten 20 nm noordelijker zijn in Kyparissia. Vrijdag 13 juni zijn we in Katakolo aangekomen en hebben we 's avonds naar het EK voetbal van Nederland-Frankrijk gekeken. Zondag zijn we naar het antieke Olympia geweest. In de haven van Katakolo zijn een paar enorme pieren aangelegd voor cruiseschepen, die Olympia willen bezoeken. Bij onze aankomst lagen er twee van die grote flatgebouwen met ieder zo'n 3000 passagiers aan boord. Om al deze bezoekers naar Olympia te vervoeren is er een speciaal stuk spoorlijn aangelegd. Wij konden dus zo vanuit de boot in de trein stappen. 's ochtends wemelde het van de kwallen rondom de boot en hebben we het zwemmen maar even uitgesteld. Volgens ons vissenboek is deze kwalsoort 'not known as a vicious stinger', maar ja er staat ook dat alle kwallen prikken.
   Katakolo kwal

Na aankomst in het olympisch dorp hebben we de diverse opgravingen bekeken. Er is bijzonder veel bewaard gebleven en het dorp is nog goed herkenbaar. Hier is ook de plek waar het olympisch vuur ontstoken wordt en waar ze vervolgens mee de wereld overgaan (nu naar Peking). Paula en ik hebben nog even een sprintwedstrijdje gedaan in het oude stadion.
 Olympia aan de start.  Olympia beeld uit Zeus tempel.
Van de Zeus tempel is vrijwel de gehele fries met beelden gevonden en deze beelden staan nu in het museum naast het dorp. Ook vele andere vondsten staan er tentoongesteld.
 Olympia leeuwenkop.  Olympia vogelfiguur.

We zijn nog steeds samen op pad met het andere Nederlandse stel dat we ontmoet hebben. Het contact is erg leuk en we doen veel samen. Ondertussen zijn we al in Zackintos geweest en gaan we samen op tot aan Lefkas. We zwemmen veel en kijken ook nog naar het EK voetbal.

Inmiddels liggen we nu in Preveza waar we afscheid hebben genomen. Zij laten de boot hier liggen tot augustus en slaan zo de heetste maanden over. Na een lekker etentje vallen we in slaap op een spiegelglad en windstille baai. Opeens schrik ik wakker van wat gestommel op de boot. Het lijkt wel of er iemand op het dek loopt. Ik voel de boot echter niet bewegen op het gladde water dus loos alarm? Dan klinkt er een luid gebonk, er moet toch iemand zijn! Ik roep 'who is there' door het luik, om zo de onverlaat nog een vluchtkans te geven. Er zwemt nu iemand bij de boot, hij is dus kennelijk op de vlucht geslagen. Snel pak ik een zaklamp en ga aan dek. Nu zie ik de zwemmer duidelijk, het is een grote volwassen zeeschildpad (Caretta Caretta) die juist onderduikt. De schilpad was in het donker tegen onze boot gebotst en dat maakt nogal wat kabaal. Tot nog toe hebben we ook meer zeeschildpadden gezien dan dolfijnen. Ze worden meer en beter beschermd dan in het verleden. Nu kan ik ook het gebonk verklaren wat we tijdens het zeilen wel eens horen. Ik kijk dan altijd snel achterom in het kielzog of we een stuk drijfhout geraakt hebben, maar zie nooit wat. Dat waren dus schildpadden.

 Lakka Paula snorkelen.  
In Lakka (op Paxos) zijn we wezen snorkelen. Het is een klein havenplaatsje met een prachtige baai erbij. De baai is ook zeer bekend bij zeilers. Er lagen denk ik wel 50 jachten en dat hadden we nog niet eerder meegemaakt.

 Preveza parachute zonnetent.  Preveza bliksem.
25 juni zijn we weer voor 2 dagen in Preveza en wie komen we tegen terwijl we op een terrasje zaten? Jawel, Arjan en Andrea, het Nederlandse stel waar we 3 weken mee opgetrokken zijn. Over 2 dagen vertrekken zij naar Nederland. De volgende dag lagen we lekker in de baai waar we konden zwemmen en snorkelen. Dit was ook wel nodig want de temp. loopt op tot 37 gr. Voor wat schaduw op boot heeft mijn oude parachute (van het deltavliegen) een tweede leven gekregen. Ik had al eerder geprobeerd of we er voor de wind mee konden zeilen, maar dat werkte niet goed. Het zeiloppervlak is dan toch te klein en de parachute blijft niet goed staan. Deze hete dag werd wel 's avonds afgesloten met een knallend onweer. De regen heeft de boot wel weer lekker afgespoeld.
Zaterdag zijn wij bij het privé eiland van Onassis wezen lunchen. Helaas moesten we zelf de broodjes smeren, want we werden niet uitgenodigd door de scheepsmagnaat. Het nadeel van een privé eiland is dat je de zee niet bezit. Iedereen mag dus rondom het eiland ankeren en in de baaitjes liggen. De dagtrip boten varen ook continue rond en uit de omroepinstallatie klinkt dan telkens 'this is the Onassis island, etc....'. We hebben Aristotle Onassis zelf dan ook niet op het strandje kunnen spotten. We besloten om 's avonds niet bij deze meneer te blijven en hebben een idylisch ankerplekje gevonden waar we de enige waren. Een paradijs op aarde!!!! Het eiland kefallinia staat bekend om zijn onderwaterkanalen en grotten. Zo zijn we de volgende dag naar Sami gevaren, de fiets gepakt en 2 grotten bekeken. 1 van de grotten is zeer bekend vanwege zijn akoestiek. Diverse operazangers, waaronder Maria Callas, hebben hier verschillende aria's ten gehore gebracht.

2 juli. Vandaag zijn we doorgevaren naar het noordelijke puntje van Zackinthos. We hebben aangelegd in een piepklein havenplaatjse, Skinari. Iedereen is gastvrij en tijdens een wandelingetje werd er door een eigenaresse van een restaurant een drankje en hapje van het huis aangeboden wat wij natuurlijk niet af konden slaan. Op 3 juli zijn we naar Zackinthos zelf gevaren waar we onze vrienden Nel en Hink hebben ontmoet. Zij hebben nog nooit een zeilboot gezien dus werden ze meteen uitgenodigd voor een borrel bij ons aan boord. De volgende dag zijn we de hele middag bij hun in het hotel geweest en hebben heerlijk liggen zonnen en zwemmen. Omdat zij ook nog nooit gezeild hadden, zijn we zaterdag naar een rotspartij in het water gezeild, de boot voor anker gelegd en heerlijk gesnorkeld. Terug stond er een lekker briesje zodat ze nu ook weten hoe het zeiersbestaan is. Ze hebben geen medelijden met ons!!!

<< terug naar mei        logboek       >>> door naar juli



Stempel Panoramix.