|
voorbereiding
planning
projecten
links/foto's
wensenlijst
de
route
logboek/pech
|
|
Panoramix wereldreis | logboek
Italië / Spanje augustus
2008:
Op 1 augustus lagen we in een mini baai langs de oostkust
van Sardinie. De wind was zuid en deze kust biedt nauwelijks beschutte
plekken. Toch zagen we op de kaart een klein land puntje wat in zee stak
en dat wellicht geschikt was om achter te schuilen en te overnachten.
Het stukje land krulde nog iets om in de juiste richting en eindigde met
een rots in een mini kaap. Het was er slechts 3 meter diep en er kon net
een boot in liggen, wij dus. Verder was de plek verlaten met helder water
van 26 graden. Een geweldige plek. Op de foto zie je Paula haar aqua jogging
oefeningen doen.
De volgende dag hebben we boodschappen gedaan in porto Corallo.
In de haven lagen nog 3 zeiljachten met vele hengels op de achtersteven.
De mannen kwamen bij de Panoramix kijken en vroegen wat die rol lijn achterop
was. Ik zei dat het mijn vislijn was en dat ik er 2 dagen terug een grote
tonijn mee gevangen had. De mannen konden nauwelijks hun tranen bedwingen
toen ze vertelden dat ze al 5 dagen bezig waren en nog niets gevangen
hadden. Ik dacht ook dat 4 hengels met lijn achter je boot misschien iets
teveel van het goede is. De tonijn ziet 4 aasvisjes voorbijkomen en kan
niet kiezen! Ze wilden gelijk alles weten. Nou hier komt het; 100 meter
4 mm gevlochten nylon lijn, dan 6 meter 1,5 mm vislijn en daar haak je
met een wartel het aasvisje aan met nog eens 1 meter vislijn. Die 100
meter lijn moet je gewoon geheel uitrollen en vastzetten. Tonijn houdt
namelijk niet van turbulent water achter je schip.
Vandaag, 4 augustus, vertrekken we richting de Spaanse eilanden.
Via twee tussenstops in zuid Sardinie heeft de Panoramix koers gezet richting
Menorca. De weersvoorspelling is gunstig, we kunnen het hele stuk goed
zeilen. In het laatste internetcafe heb ik de grib bestanden van de komende
7 dagen gedownload. Het uploaden van de website wil nog steeds niet lukken.
Misschien heeft dat te maken met het strenge internetbeleid hier. Je moet
je overal legitimeren als je wilt internetten en tevens een papier ondertekenen
dat je geen terroristiche activiteiten uitvoert. Omdat de wind de komende
2 dagen 360 graden om ons heen draait, moet de route een beetje slim gepland
worden. Het computer programma MaxSea kan je hierbij helpen. In het plaatje
hieronder zie je de voorgestelde route. De snelste route is dus niet een
rechte lijn. Dat had ik zelf ook al bedacht, maar het is leuk als je dat
ook in zo'n plaatje terugziet.
Ook nu is de vislijn uitgehangen, maar als we de lijn de volgende morgen
binnenhalen, is het aasvisje verdwenen. Kennelijk heeft een groot beest
het hele spul ingeslikt. We hangen een tweede visje aan de lijn en proberen
het nogmaals. Net als we 's avonds aan tafel willen, begint de vislijn
te bewegen. We hebben beet! De vis moet wel even geduld hebben, want eerst
gaan we ons diner verorberen. Na het eten halen we vislijn binnen. Het
lijkt alsof de vis er af is gesprongen. De lijn komt makkelijk binnen,
de vis zwemt dan mee, maar de laatste 20 meter springt er een enorme tonijn
uit het water. Veel groter dan onze eerste vangst! Omdat het de vorige
keer de 1e keer was dat wij zo'n grote vis vingen en niet gedacht hadden
dat er zoveel bloed kan rondspetten als je hem dood maakt, hebben we deze
keer bij de vis een lekker slokje schipperbitter in zijn kieuwen gegoten,
zodat hij laveloos aan boord lag. Op deze manier konden wij hem met 1
slag doden en hoefde Paula de kuip niet helemaal uit te soppen. Het beestje
was 85 cm. en woog ruim 10 kilo!
Paula kan de tonijn niet optillen. Mij
lukt het wel met 2 handen. Het fileren van de vis.
Geroutineerd snijd ik er een paar mooie biefstukken vanaf
en wat stukken om in te blikken. Het beste vlees zit aan zijn buik, dat
is goed vet. De rest (8 kg) gaat overboord en is voor de haaien.
De laatste 8 uur voordat we aankomen op Menorca is de wind
flink aangewakkerd tot 25-30 knopen. De golven hebben zich ook snel opgebouwd
tot zo'n 2,5 meter. De Panoramix loopt halve wind met een sneltreinvaart
van 8-9 knopen. Van slapen komt er nu niet veel meer en we zijn blij als
we om 10 uur in een goed beschut baaitje bij Mahon het anker laten vallen.
Even later vallen bij ons de luiken dicht en na wat wij dachten wat 10
minuten was, worden we om 2 uur 's middags wakker. 's Middags luister
ik op de wereldomroep naar de opening van de Olympische zomerspelen in
Peking. Het is 08-08-2008 een geluksgetal voor de chinezen.
De kogel is door de kerk, we hebben besloten om een nieuwe
dinghy te kopen. Geen opblaasbare meer, maar een harde. In Es Grau op
Menorca zag Paula een piepklein bootje op een strandje liggen. We hebben
hem samen even opgetild en opgemeten. Het lijkt ons een prima vervanging
van onze opblaasboot. Ja, we moeten hem bijna dagelijks oppompen, want
er blijven maar kleine gaatjes ontstaan ondanks al ons geplak. We hebben
er nu dus een 8 voets bootje bij.
Het
bootje is gedoopt met de naam Idéfix. Idéfix is het kleine
witte hondje van Obelix, die altijd redding biedt in moeilijke situaties,
hopelijk hebben wij de redding niet nodig van dit bootje.
Op 23 augustus liggen we in Porto Colom op Mallorca waar
we een auto huren voor 2 dagen. Op de eerste dag zien we in een dorp mensen
met tassen van de Lidl lopen. Gelijk bij een benzinepomp gevraagd waar
deze grote supermarkt zit. Het dagprogramma wordt acuut gewijzigd in shoppen.
Bij het betreden van de Lidl zien we gelijk overal koopjes. Het prijsniveau
is hier de helft van wat we normaal betalen in de haventjes. Van Griekenland
weten we nog dat de Lidl alleen cash accepteert en we hebben slechts 40
euro op zak. Dat wordt dus prioriteiten stellen. Even later zie ik bij
de kassa, dat je boven de 10 euro met creditcard kunt betalen. Nu gaan
alle remmen los en onze winkelwagen staat bol van de boodschappen. En
zo komen we even later bij ons bijbootje Idéfix aan met 12 liter
cola, chocolade koekjes, chips, nootjes maar ook serieuzere zaken zoals
houdbare melk, broodbak- mix, etc.. Met deze aankopen is de autohuur ruimschoots
terug verdiend.
We
koken weer op gas. Tijdelijk,want het dieselfornuis is opgestuurd naar
Nederland voor een nieuwe keramische plaat en om afgesteld te worden.
De keramische plaat was al in Griekenland gebroken, maar we konden er
nog prima op koken. De laatste tijd ging het fornuis steeds meer roeten
en bij de schoonmaakbeurt die daarop volgde barste de keramische plaat
nog verder. Nu komt er dus een nieuwe in.
<< terug naar juli logboek >>>
door naar september
|
|