Spanje september 2008:
Ibiza is natuurlijk erg toeristisch, maar even buiten de
hotels zijn er voldoende baaitjes waar niemand komt. Ook zijn er veel
cala's (baaitjes) met een klein dorpje of soms niet meer dan een strandtentje.
In zo'n kleine cala testen we de onzinkbaarheid van ons nieuwe bijbootje.
Het bootje komt uit Seatle en is helemaal goedgekeurd door de US Coastgard.
Er zitten dan ook uitgebreide veiligheidsinstructies bij. Als je alleen
in het bootje zit, moet je op het middelste bankje gaan zitten. Dit plaatje
word met een groene vink gemarkeerd. Er staan daarnaast nog twee plaatjes
met iemand op het voorste- en achterste bankje met een groot rood kruis
erdoor. En zo gaat het verder. Die Amerikanen moet je kennelijk alles
heel simpel uitleggen!
Als het bootje volloopt blijft het nog hoog drijven en is het niet al
te moeilijk om hem weer recht te leggen. Met een beetje handigheid is
dit een prima manier om al het zand uit het bootje te spoelen.
In Sant Antoni liggen we tussen de moorings. Dit zijn vaste
boeien waar men zijn schip aan vastmaakt. Je hebt dan geen anker nodig
en zo kunnen er veel jachten in een kleine ruimte. Een van de moorings
ziet er wat vreemd uit.
Bij een nadere blik treffen we een gezonken schip aan waarvan alleen de
flybridge nog boven water steekt. Het schip staat rechtop op de grond
nog steeds aan zijn mooring!
Volgens de toeristische informatie is er elke woensdag een
hippie markt in Es Canar. Dat lijkt ons wel wat en we gaan met de Panoramix
naar Cala Canar. Het is er vreselijk druk met toeristen en met de drommen
mee lopen we naar de hippie markt. Nou die markt is een gewone markt met
de bekende zonnebril- en t-shirt verkopers. We kunnen niet ontdekken wat
er nu 'hippie' aan is. Van de oorspronkelijke hippie settlement uit 1971
is niet veel meer over gebleven of de hippies zijn geëvolueerd tot
gewone marktlui.
Het dorpje Santa Eularia des Riu hebben we met de bus bezocht. Het oude
gedeelte van dit dorp ziet er mooi uit. Prachtige doorkijkjes met mooie
bloemen en planten.
Zaterdag 6 september zijn we vertrokken naar Formentera. Dit is een klein eiland ten zuiden van Ibiza. Hier wachten we op gunstige wind naar het vaste Spaanse land. Inmiddels is het 9 september en zijn we met harde oostenwind naar het Spaanse vasteland gezeild, een tocht van 60 nm.
Onderweg heb ik mijn zelfgemaakte aasvisje uitgeprobeerd.
Op een gegeven moment stond de lijn helemaal strak en hadden we een grote
vis aan de haak. Even later stond de lijn weer slap en we haalden de lijn
binnen om te kijken wat er loos was. Het haakje was helemaal omgebogen
en zo had de vis zich bevrijd. Misschien dat er een grotere haak aan moet.
Het aasvisje is van een stuk doorzichtig verstrerkt waterslang gemaakt.
Lengte 18 cm, doorsnee 25 mm. De tentakels zijn gemaakt door 4 lange punten
uit te knippen. De ogen worden gevormd door een rvs boutje met witte nylon
ringen. Aan dit boutje zit ook de vislijn met een mastworp vastgemaakt.
Met een rond vijltje heb ik de schroefdraad weggevijld, zodat de vislijn
niet doorgesneden wordt door de scherpe randjes. Net achter de tentakels
komt de vishaak.
Vlak voor Benidorm treffen we een kleine waterval tussen de rotsen aan
zee. Het is geheel verlaten en we besluiten er een kijkje te nemen. We
kunnen er net voor anker en zwemmen naar het strandje. De waterval levert
warm water maar je kunt er niet onder staan want de waterdruppels zijn
net kiezelstenen, zo hard valt het omlaag. Even eronder kolkt het water
in een poel en genereert zo een geweldig bubbelbad. We blijven er even
een tijdje in bubbelen. Niemand ziet ons behalve een paar zeemeeuwen.
Daarna gaan we verder naar Benidorm. Hierbij passeren we de lijn van Greenwich
en gaan we van nul graden oosterlengte naar westerlengte. Als we er de
baai in draaien, ontvouwt zich een skyline als ware het New York. Een
en al hoogbouw en wolkenkrabbers. En nog steeds wordt er gebouwd. Op de
boulevard zien we voor het eerst weer scoot mobiels en rollators. Het
overgrote deel van het publiek is grijs en het lijkt wel een groot bejaardenoord.
Ook zijn er Hollandse cafes en restaurants en wordt er massaal mee gezongen
met 'tulpen uit Amsterdam' en andere hits. We hebben hier wel voor €
4,95 een complete chinese maaltijd kunnen eten en dat is het goedkoopste
tot nog toe. Zelfs voordeliger dan Turkije.
We liggen nu in Santa Pola in een luxe nieuwe marina en hebben een uitstapje naar Alicante gemaakt. Alicante is de start van de nieuwste Volvo Ocean Race 2008-2009. Ze waren al druk bezig om het race dorp op te bouwen. 19 september wordt het geopend en 4 oktober is de eerste in-port wedstrijd. ABN AMRO is er deze maal niet bij. En ook voert de race niet meer door de zuidelijke oceaan, maar gaat nu langs India en China.
Inmiddels zijn we een weekje in Nederland geweest voor familie
en vriendenbezoek. Het dieselfornuis is gerepareerd in Nederland en hebben
we in het vliegtuig mee terug genomen. Het tijdelijke gasstel is nu weer
opgeruimd. We kwamen 22 september terug in Spanje met mooi weer. Maar
sindsdien regent het pijpestelen. De verwachting is dat dit slechte weer
nog enkele dagen aanhoudt. We lopen dus voor het eerst in onze zeilpakken.
Cartagena
is nat en fris (20 graden). De watermaker is stuk gegaan en we hebben
hier onderdelen voor besteld. We tanken nu dus even water van de marina.
's Avonds is er een grote optocht door de stad. Er lopen
honderden mensen verkleed als romeinen mee. Deze hele week is er feest
van de Cartageners en de Romeinen wat terug gaat naar de tijd van generaal
Hannibal. Voorop de optocht rijdt een grote olifant. Daar achter volgen
de diverse afdelingen die ieder weer volgens een bepaals patroon verkleed
zijn. Na afloop klinken de drums en de grote trom nog na in onze oren.
De optocht voert door smalle straten en het geluid is daardoor enorm.
De volgende dag zijn we naar het kampement van de Cartageners en de Romeinen
geweest. Het kampement bestaat uit 50 afdelingen. 25 Romeins en 25 Cartageens.
Elke afdeling heeft een eigen kamp gebouwd waar ze tijdens de feestweek
verblijven. Ook hebben die kampen restaurants en bars met romeinse menus.
Heerlijke broden met van alles en nog wat. En volop bier natuurlijk.
Vanwege dit feest zijn we 3 dagen in Cartagena gebleven. Elke dag was
er wel wat te doen. Gelukkig viel de regen niet tijdens de diverse optredens.
Zondag zijn we met een lopend windje 30 nm verder gevaren naar Aguilas. Een beetje stille stad met weinig vertier en veel appartementgebouwen. Als we 's avonds gaan wandelen komen we in een klein havencafe terecht. In het cafe zijn nog drie aangeschoten Zwitsers, een manke Ier die gitaar speelt en een Libanese achter de bar. Paula ziet de portemonnee van een Zwitser op de grond liggen en geeft deze weer terug aan de man. Deze is zo verrast en blij dat hij Paula gelijk omhelst. Ook biedt hij ons een drankje aan als dank voor het vinden van zijn portemonnee. (nou ja, hij lag onder zijn bar- kruk) De Zwitsers zijn nog steeds verbaasd over al het oranje gedoe tijdens het EK voetbal. We moeten hetzelfde verhaal over al die oranje uitgedoste supporters meerdere keren aanhoren.
De onderdelen voor de watermaker
zijn aangekomen. Na deze uit elkaar te hebben gehaald, bleek dat de cylinders
beschadigd waren aan de binnenkant. Kennelijk stoten de nylon zuigers
tegen de cylinderwand en beschadigen ze deze daarbij. Hiermee was het
probleem van de onregelmatige slag nog niet verholpen. Nogmaals de watermaker
uit elkaar gehaald. Nu de ringen van de zuigerstang vervangen en dit was
het euvel! Twee dunne zwarte ringen waren knel komen te zitten net naast
de zuigerstang en gedeeltelijk vermalen.
