| home | boat | crew | contact | translate site
 

voorbereiding

planning

projecten

links/foto's

wensenlijst

de route

logboek/pech

zeilen vertrekkers

  Panoramix wereldreis | logboek

Canarische eilanden   2010:

We hebben oostenwind als we Gibraltar verlaten en waaien zo tegen de stroom in de straat van Gibraltar uit. Omdat er meer water verdampt uit de Middellandse Zee dan regen en rivieren kunnen aanvoeren, is er altijd een stroom de Middellandse Zee in. Op een gegeven moment zien we dolfijnen om de boot zwemmen.
   
Zover als we kunnen kijken zien we links en rechts van de boot dolfijnen. Het is een enorme school die richting Atlantic gaat. Ze schieten vlak voor de boeg langs en maken er een spelletje van wie het dichts voor langs durft te zwemmen. Na een goede afloop maken ze een vreugdesprong uit de golven.
                      
Bij Tarifa op het smalste punt is de wind zo toegenomen dat we met 11 knopen (20 km/u) door het water gaan. Maar dan ineens een harde bonk. De snelheid is eruit en we liggen dwars. We kijken om het schip, maar nergens is wat te zien. Het is diep genoeg, dus moet het een ufo zijn (unidentified floating object), een boomstam, walvis ofzo. Vanwege het dwarsliggen vrezen we voor het roer. Is het eraf of verbogen? We halen het grootzeil weg en merken dat het roer gelukkig nog in orde is. Even later draait Panoramix weer op de goede koers en speren we verder. Voorbij Tarifa slaan we linksaf richting de canaries. Wel goed uitkijken, want het is nog steeds druk met zeeschepen. Op het komende traject hebben we stroom mee. We zien dan ook steeds 1 knoop (2 km/u) snelheidsverschil tussen de SOW (Speed Over Water) en SOG (Speed Over Ground)

We houden nog een dag flinke wind, waardoor we lekker opschieten. De volgende dagen moeten we regelmatig de motor bijzetten om niet al te langzaaam te gaan. De wind is erg wispelturig en veranderd telkens van richting en kracht. De derde nacht varen we zo'n 50 km uit de kust van Marokko en passeren we rakelings een piepklein vissersbootje met een even zo klein lampje erop. De drie marokkaanse vissers zullen wel geschrokken zijn. Later die nacht begint het vreselijk te spoken met wind tot wel 30 knopen. Ik moest gelijk weer aan dat kleine bootje denken waarvan ik hoop dat de 'locals' op tijd terug zijn gegaan. Na een uur mindert de wind tot 20 knopen en kunnen we weer goed doorzeilen. De zee is intussen wel erg onrustig geworden en van slapen komt niet meer zo veel. De laatste dag wordt het prachtig zeilweer en kunnen we zelfs een pannekoekje aan dek eten. De pakken pannenkoekenmix die we cadeau hebben gekregen, komen prima van pas.
 
Op Lanzarote in de haven van Rubicon Marina willen we de Nederlandse vlag in de achterstag vervangen. Hierbij ontdek ik dat de achterstag gebroken is. De achterstag zit achter op het schip en voorkomt dat de mast naar voren valt. Waarschijnlijk is dit gebeurd toen we bij Tarifa op een ufo botsten. Op dat moment werd het schip sterk afgeremd met nog volle druk in de zeilen, wat een enorme belasting voor de achterstag is.
     
De stag eraf gehaald en weggebracht voor reparatie. De nieuwe achterstag is echter pas dinsdag klaar, zodat we hier nog een weekje liggen. Op zich geen ramp, want komend weekend is er toch storm voorspeld. Veel eerder hadden we niet weg kunnen gaan.

     
De jachthaven is al helemaal in kerstsfeer.

Maandag 20 december hebben we een auto gehuurd om het eiland te verkennen en om boodschappen te doen. Als eerste zijn we naar het nationale park Timanfaya geweest. In dit park zijn de Montañas del Fuego, ofwel de vuurbergen. Aan het begin van het park is er een mogelijkheid om een tochtje op een kameel te maken. Paula wil al sinds Tunesië op een kameel rijden, dus nu moest ze eraan geloven.
 
Na deze ervaring zijn we naar het bezoekerscentrum gegaan. Hier wordt je met een gids in een bus door de woestenij gereden. Van 1730 tot 1736 hebben diverse vulkanen en uitbarstingen hier huisgehouden. Een en ander is destijds door ooggetuigen in schrift vastgelegd. Tijdens de tocht wordt hiervan verteld en komt het geheel een beetje tot leven, nou ja, leven... Na de vulkanische uitbarstingen in 1730 groeit er helemaal niets meer. Het is een bizar gezicht dat de helft van het eiland alleen maar uit lava bestaat, waardoor alles donker en troosteloos eruit ziet en geen vegetatie mogelijk is.
 
Op het noordelijkste puntje van het eiland heb je vanaf de kliffen bij Mirador del Rio, een prachtig panoramisch gezicht op het kleine eilandje La Graciosa. Dit eilandje kun je bij helder weer duidelijk zien liggen. Om van dit panorama te kunnen genieten, vragen ze wel toegangsgeld. Aangezien wij dit niet de moeite waard vonden om 9 euro te moeten betalen voor een mooi uitzicht wat een paar meter verderop gratis is, liepen wij de ingang uit. Op dat moment kwam er een jong stel uitlopen en boden hun toegangskaarten aan ons aan. Zo konden wij alsnog vanaf het terras van dit mooie panorama genieten. Dezelfde kaartjes hebben wij ook weer doorgegeven aan een stel andere mensen die bij de ingang stonden en een kaartje wilde kopen. Dit heet recycling.
 

Het gehele eiland is eigenlijk één grote asbak met lava- gesteente. Er zijn geen vruchtbare vlaktes en de meeste tuintjes bij de huizen bevatten zwarte korrelige lava- steentjes. Voordeel is dat je geen onkruid hoeft te wieden.
Na deze bezichtigingen hebben we de plaatselijke Lidl ontdaan van vele boodschappen. Hiermee kunnen we voorlopig weer even vooruit.

Gran Canaria

We zijn hier 24 december aangekomen in Las Palmas. Ook deze marina hanteert zeer lage tarieven. Voor 11 euro per dag liggen we midden in de stad en dat is inclusief water, elektra en WiFi. Deze haven is ook gezelliger. Hier zijn alle boten bewoond en iedereen gaat de Atlantic over. Inmiddels is het kerstontbijt al achter de kiezen. We hadden zelfs een Duitse kerststol met spijs in een Duits georienteerde winkel hiervoor gekocht. Paula heeft de kajuit versierd met kerstplaatjes van kerstmannen, kerstbomen en sneeuw. Wij hebben hier helaas geen echte sneeuw buiten liggen. Hier is het overdag een aangename 24 graden.
 
Vanavond hebben we kerstdiner met At en Beatrijs,een Nederlands stel dat we in Gibraltar hebben ontmoet en waar we al die tijd mee opzeilen. Wij maken het hoofdgerecht en zij het voorgerecht en toetje.
     

Hier op de kade treffen we de eerste hippies die mee willen varen naar de Carib of Amerika. Vanmorgen kwam er een alleraardigst hippie meisje vragen of ze mee mocht varen. Helaas "we don't take passengers" voor haar en haar even verderop wachtende vriendje.


Met vrienden hebben we nieuwjaar gevierd in het zuiden van Gran Canaria. Hier is alleen profesioneel vuurwerk van de hotels en de gemeente. Zelf hebben we een handfakkel afgestoken wat een fel rood licht gaf waarmee de hele haven verlicht werd. Komt er nog een mannetje van de beveiligng kijken wat er aan de hand is!? (laatste dag van het jaar om 12 uur, wat zou dat zijn?)
We zijn inmiddels aangekomen in Puerto de Mogan waar we de kant op gaan. Dit blijkt een heel leuk dorpje met een centrum aan de haven. Een beetje vergelijkbaar met Marken.

 
Op de kant hebben we de boot schoongemaakt van onderen en kleine beschadigingen gerepareerd. De aanvaring in de straat van Gibraltar is zeer waarschijnlijk met een walvis geweest, want ik kon geen harde beschadigingen aantreffen. Mocht er dus ergens een walvis gesignaleerd worden met een rode streep antifouling op zijn rug, dan is dat van ons schip. Er is geen rode antifouling hier en wordt de onderkant nu blauw. Ook hebben we de waterlijn 5 cm opgehoogd, omdat we met al onze huisraad en overige zooi nu dieper in het water liggen. We hebben veel bekijks, want de wandelroute naar het visrestaurant loopt over de werf en langs ons schip. We krijgen prima hulp van twee vrienden van ons die hier een weekje vakantie gepland hebben. Er ligt hier ook een engelsman die met een roeiboot naar de overkant gaat! Hij heeft aanzienlijk minder ruimte en comfort dan wij. Misschien komen we hem nog wel tegen onderweg.

Vrijdag 7 januari zijn we weer het water ingegaan en kunnen we ons klaar gaan maken voor de grote oversteek. De weerberichten zijn bijzonder gunstig. Een mooi lopend windje op de hele reis. Zaterdag hebben we een auto gehuurd en over het eiland gereden. Het binnenland is enorm bergachtig met diep kloven en diverse stuwmeren. Ook valt het op dat het overal groen is met veel palmen. Op dit moment staan de amandelbomen in de bloesem wat er erg mooi uitziet. Met onze vrienden van de Mauyva zijn we lekker uit eten geweest. De komende weken zullen we moeten eten van onze ingekochte voorraden. Zo hebben we onder andere de groenteman van zijn voorraad groene tomaten en sinaasappelen afgeholpen. Wat er dagelijks rijp wordt, zullen we opeten. Zondag 9 januari zijn we vertrokken op weg naar Barbados. Het Azorenhoog ligt eindelijk weer goed op zijn plaats. Hierdoor kunnen we het hele stuk windje mee zeilen.

<< terug                       logboek           volgende >>



Stempel Panoramix.