|
voorbereiding
planning
projecten
links/foto's
wensenlijst
de
route
logboek/pech

|
|
Panoramix wereldreis | logboek
Turkije maart 2008:
Bij het terug in elkaar zetten van de motor had ik toch nog wat over het
hoofd gezien. Bij het terugplaatsen van de injectiepomp moet een palletje
precies in een ander hefboompje vallen. Bij mij zat deze er dus naast
en kwam er geen diesel uit de verstuivers. Kortom de motor deed het niet.
De injectiepomp er weer af gehaald en nu zit het goed. De motor startte
gelijk weer. Nu lekt alleen de waterpomp nog een beetje.Hiervan moet een
oliekeerring worden vervangen.
Na al het harde werk van de afgelopen maanden zijn we wel aan een vakantie
toe. We gaan 16 maart voor 4 dagen met het vliegtuig naar Istanbul. We
hebben een luxe hotel op het historisch schiereiland in de Bosporus, last-minute,
geboekt voor 30% van de prijs. De reisdatum in maart maakte ons toch niet
zoveel uit, dus doe dan maar de voordeligste.
De oliekeerring is vervangen in de waterpomp. De motor loopt nu weer
prima. Gelijk ook maar de 5 jaar oude startaccu vervangen door een gesloten
onderhoudsvrij type. We hebben nu 4 dezelfde accu's van 105 AH elk. Eentje
voor de motor en drie voor eigen gebruik. Afgelopen donderdag heeft Paula
mij de mast ingehesen voor een inspectie van de masttop op 15 meter hoogte.
Geen problemen ontdekt hier.

Van de windgenerator begon bij een wiek vet uit de as te lekken. Na contact
met Superwind in duitsland is de hub waar de wieken aan zitten terug naar
Duitsland gestuurd voor reparatie. Hopelijk is deze op tijd terug in Bodrum.
Want we willen uiterlijk 14 april vertrekken richting Antalya en Side.

De firma Superwind heeft de windgenerator direct gerepareerd en deze is
22 maart aangekomen in Bodrum. Omdat het een overduidelijk garantie probleem
betrof, hebben ze zelfs de volledige transportkosten betaald. De service
van Superwind is dus uitstekend.
Ondertussen zijn wij weer terug van onze stedentrip in Istanbul. De enorme
korting die we dachten gekregen te hebben, viel uiteindelijk wel mee.
Bij aankomst zagen we dat ze op internet eerst het tarief maar even hadden
verdubbeld. Het hotel was ondanks dat super; mooie kamer, goed ontbijt
en prima service. Het hotel ligt midden in het centrum op 5 minuten afstand
van het Topkapi paleis en de Aya Sofia. De eerste dag naar de kruidenmarkt
en de Galatabrug geweest en afgesloten met een overheerlijk diner in een
restaurant met traditionele Turkse keuken. Op de Galatabrug stonden tientallen
mensen te vissen naar ansjovis. Kennelijk zwemt deze er veel rond, want
ze hadden allemaal een goede vangst.

Vissers
op de Galatabrug. Lunch
in de stad (klik op de foto voor geluid)
Op maandag 17 maart wilden we eerst naar het Dolmabahce paleis. Dit was
echter gesloten op maandag. Het Topkapi was wel open en daar zijn we middels
twee veerboten over de Bosporus naar toe gevaren. Het Topkapi was voor
meer dan 400 jaar de zetel van het Ottomaanse rijk. Het paleis is nooit
verwoest of geplunderd en bevat prachtige collecties porselein, wapens,
schilderijen en juwelen.

Ook bevat dit paleis de zo tot de verbeelding sprekende harem van de sultan.
Ondanks alle glitter was de harem gewoon een gouden kooi waaruit je niet
kon ontsnappen. De diensters waren jonge meisjes uit overwonnen landen
die naar het paleis werden gebracht. De vrouwen van de sultan kwamen als
geschenk uit overwonnen gebieden, werden op de slavenmarkt gekocht of
waren cadeaus van bevriende landen. Onder de vrouwen was een competitieve
sfeer. Omdat het sultanaat van vader op zoon overgaat, was het eerste
doel om de sultan een eerste zoon te baren en zo de favoriete vrouw te
worden. Het ventje moest natuurlijk ook blijven leven tot de sultan zelf
overleed, wat in diverse moord- pogingen resulteerde. De moeder van de
sultan was de absolute heerser in de harem en na de sultan de belangrijkste
peroon in het rijk. De harem is prachtig versierd bevat 300 kamers, 8
hamams, 4 keukens, 2 moskeen en een zwembad.

Paula
voor de ingang van de harem. Ze hoefde niet te blijven.
De schatkamers bevatten de prachtigste stukken zoals de beruchte 'Topkapi
dolk' ingelegd met diamanten en smaragden. Ook de ei-grote 86 karaats
'lepelmakers' diamant ligt tentoongesteld. Er is ook een relikwieenkamer
met onder andere een tand en baardharen van de profeet Mohammed.
Dinsdag zijn we naar de grote bazaar, Kapali Carsi, geweest. Het is een
prachtig stelsel van overdekte markten en straatjes. Deze 'grot van Ali
Baba' is tegenwoordig helaas een aaneenschakeling van steeds weer dezelfde
winkeltjes in leder, sieraden, keramiek, kleding en souvernirs.

Na de bazaar hebben we de Aya Sofia bezocht. Toen Mehmet de veroveraar
in 1453 voor de poorten van Constantinopel stond, beloofde hij zijn mannen
dat ze na de overwinning 3 dagen mochten verkrachten en 3 dagen plunderen.
Maar de Aya Sofia kerk daar moesten ze afblijven, die was voor Mehmet
alleen. Deze peptalk miste zijn uitwerking niet. De stad werd ingenomen
hernoemd in Istanbul en de Aya Sofia bleef behouden. De kerk (uit 537)
werd door Mehmet tot moskee omgebouwd en bleef dat tot 1935 toen Ataturk
besloot dat het een museum moest worden. De afmetingen van het gebouw
zijn enorm. De koepel behoort tot de 5 hoogste ter wereld. Op de bovengalerijen
zijn ook prachtige mozaiken te zien.

Woensdag zijn we dan eindelijk naar het Dolmabahce paleis geweest. Dit
paleis werd door sultan Ahmet gebouwd, omdat deze was uitgekeken op het
Topkapi. Het Dolmabahce paleis is gebouwd volgens de toen (1843) geldende
europese welzijnsnormen en lijkt erg veel op het Buckingham en het Louvre.
De immense bouw duurde 13 jaar en leegde de Ottomaanse schatkist compleet.
Na de uitroeping van de republiek in 1923, werd het als zomerresidentie
gebruikt door Ataturk. In dit paleis blies Ataturk ook zijn laatste adem
uit. De slaapkamer waar dat gebeurde is nu te bezichtigen. Na zijn dood
werd het paleis een museum. Het paleis is een aaneenschakeling van pracht
en praal met veel goud(14 ton), zilver(40 ton), kristal, brons, zijde,
berenvellen, ivoor etc... De tour is echter wel 1 kilometer lang en overweldigd
voortdurend. De laatste paar kamers loop je dan ook maar snel door heen
ondanks alle glitter.
's Middags zijn we naar de blauwe moskee geweest. De moskee staat wereldwijd
bekend als de "Blauwe Moskee" omdat er duizenden faience-tegels
in blauwe en groene schakeringen zijn die de muren en koepels bedekken.
Omdat de moslim geknield op de grond zit waren er tot voor kort prachtige
en waardevolle tapijten, helaas zijn deze nu vervangen door dit machinaal
geknoopte rode tapijt. In dit tapijt en ook op alle tegels, vind je de
wilde tulp terug.

Na dit bezoek vlogen we weer naar huis. Dit was wel een vreemde ervaring
omdat ons huis nu de boot in Bodrum is. De lokale vlucht terug was hierdoor
wel snel ( 1 uurtje vliegen).
In Bodrum gaan met het naderende toeristenseizoen steeds meer zaken weer
open. Zo ook een cafe waar je een water- pijp kunt roken. Deze waterpijpen
staan voor de zaak uitgestald. Toen wij vanavond met 5 honden aan het
wandelen waren, stopte de eerste hond bij een waterpijp en tilde een poot
op. Hond nr.2 rook er vervolgens even aan en deed zijn plas er ook nog
even overheen. Ik denk dat ik de waterpijp voortaan maar even laat voor
wat het is.
De vlonders, tafel en trap zijn afgelopen weekend in drie lagen lak gezet.
De watermaker is aangesloten en heeft een eerste tank water aangemaakt.
De smaak van het zelf- gemaakte water is prima. We nemen nu geen water
meer van de kant, zodat de tanks altijd met goed chloorvrij water zijn
gevuld.
De klussenlijst is klaar en we zijn een stukje wezen zeilen om alles
uit te testen. De zon scheen vollop maar de noorden- wind was nog erg
fris. 's Middags voor anker gegaan bij het strand van Ortakent en een
eitje gebakken. Uit de wind is het prima uit te houden en we konden zelfs
even zonnebaden.

Tijdens deze eerste zeiltocht van het jaar heeft Paula de zelfbedachte
wasmachine uitgeprobeerd. Dat is een waterdichte ton die we in een net
kort achter de boot aanslepen. Door het geklots in de golven wordt de
was gedaan. Eerst met warm sop en dan een paar keer spoelen. Het resultaat
was goed.
De komende dagen gaan we wat zeiltochtjes maken in de omgeving. Ook gaan
we daarna even naar Griekenland om ons toersitenvisum weer te vernieuwen.
<< terug naar februari logboek
>>> verder
naar april
|


|